117 Kuttu Festival 2005

Het is nu 20 jaar geleden dat we onze eerste duik namen in het Indiase leven. We gingen indertijd speciaal voor het Kuttu festival naar India. Een nachtelijke aangelegenheid waar 5 nachten aan een stuk vele groepen uit Zuid India performen. De grondleggers van de Kattaikkuttu Sangam, Rajagopal en Hanne, organiseren elk jaar zo’n festival. Maar dat jaar was het een jubileum festival en zeer uitgebreid. Er kwamen groepen uit veel verschillende provincies van Zuid India. Iedere streek daar heeft zijn eigen volkstraditie met een vorm van theater. Er was zelfs een vrouwengroep die optrad en dat is voor Indiase begrippen heel geëmancipeerd. In deze video zie je beelden van het festival dat toen geschiedenis maakte.

Eén groep kwam uit Kerala en zij logeerden bij ons in het appartement in Kanchipuram, waar wij toen verbleven.  Zij sliepen alleen op een matje met een kussen terwijl wij gelukkig op een matras sliepen. Deze performers speelden in de Katakali stijl. Kerala is de Indiase streek waar de Katakali volkstraditie vandaan komt. Dit is de bekendste cultuur voor het buitenland en zie je in reisfolders terug. Katakali is theater met veel stampen en langzaam bewegen en grote maskers. Wij maakten zulk leuk contact met de performers dat we later op onze rondreis langs zijn gegaan. 

Tijdens ons toenmalige verblijf reisden we van de Oostkust langs het scherpe Zuiden naar de Westkust. Om in Kerala te komen reden we met een noodgang de heuvel op in een bus zonder ramen langs een diep ravijn. Ik ben nog steeds verbaasd over de rijkunst van de Indiërs. Videogames zijn er niets bij, zo snel moet de chauffeur kunnen reageren. Deze Indiase streek heeft wel de groenste heuvels van Zuid India en eindeloze theeplantages en laaghangende mist. In Kerala zagen we een voorstelling met een Indiaas offerritueel met een olifant. Maar ik houd toch meer van het vrolijke Kattaikkuttu volkstheater dat op slapstick lijkt en nu verder over het festival. 

Het was een hele belevenis om zoveel cultuur te snuiven op één locatie. De performers speelden in de buitenlucht op het podium van de nieuwe Kattaikkuttu school die in aanbouw was. Ik maakte lange zwarte gordijnen zodat het bouwterrein erachter niet te zien was. Alleen het podium is nu nog herkenbaar. Erlend en ik hebben jammer genoeg niet elke nacht het hele programma gezien. De Indiërs wel die kunnen overal slapen en dat deden ze ook tijdens de voorstellingen. Omdat er zoveel groepen waren duurden de meeste voorstellingen maar twee uur in plaats van zes uur zodat er een gevarieerd programma was. De laatste nacht bleven Erlend en ik de hele nacht op. Die laatste ochtend van het Kuttu festival werd afgesloten met een bijzonder ritueel met een groot goden beeld gemaakt van zand. Dit is gelijk een zacht en gelukkig einde van mijn duik in het verleden. Kijk maar naar de video.