Weet je nog dat we een tijd geleden met ons gezin naar India zijn geweest. Deze mijlpaal heeft iets wezenlijks aan mij veranderd. Tijdens een hitte golf pas ik me als vanzelfsprekend aan. Ik denk dan natuurlijk aan de warmte in India. Toen we uit het vliegtuig stapten werden we meteen verwarmd door het tropische weer en de mooie indrukken. Ik vraag aan de kinderen wat ze nog weten. Muze en Luit denken dan vooral aan de warmte. Dat is fijn want daarvoor kunnen we gewoon hier blijven.
In deze film kun je mij en Erlend in deel 3 van onze Kattaikkuttu reis zien. Ik heb daar coulissen voor de Kattaikkuttu voorstellingen ontworpen. Voor deze grote hardhouten frames maakte ik hoezen in allerlei kleuren; ook een met een bananenblad erop (zie blog: 75 Bananenblad) Dit om steeds een ander decorbeeld te kunnen creëren.
Daarnaast gaven Erlend en ik de kinderen samen les. Ieder keer verbaas ik me er over wat we allemaal gedaan hebben. Ik realiseer me weer dat ik een lange weg heb bewandelt om nu te zijn wie ik ben. Met lesgeven ben ik 15 jaar ervaring rijker. Van elke workshop die ik gegeven heb zie ik invloeden naar latere periodes. Zoals ook deze opdracht die ik verzonnen heb.
Bank 1: Schilder met warme kleuren en vrouwelijke ronde lijnen en vormen.
Bank 2: Schilder met koude kleuren en mannelijke hoekige lijnen en vormen.
Erlend en ik vullen elkaar goed aan en zijn een meesterlijke combinatie. Ik zorg dat de kinderen gemotiveerd zijn en op een leuke manier iets nieuws leren. Erlend kan goed op de schildertechniek ingaan en maakt foto’s.
Tijdens ons ‘crowdfunding’ project: Kattaikkuttu met familie Steiner Lovisa (zie blog: 1 Kattaikkuttu Sangam) hebben Muze en Luit gewoon op deze bankjes gezeten. Duurzaamheid staat daar centraal uit nood en kan goed zijn voor het milieu. Dat herinnert me er weer aan om zuiniger met spullen te zijn. Dat gaat me lukken, jou ook?
