In het weekend zijn de kinderen vrij en zijn er geen docenten. Er is dan maar 1 oppasser hier. dit is genoeg omdat alle kinderen toch veel zelf doen. De grote jongens scheppen het eten op en maken voor ons speciaal yoghurt met suiker klaar, dit zonder te vragen!!! De anderen doen altijd yoghurt in hun eten om het te blussen, nog een ander blusmiddel is een banaan die we altijd krijgen bij de maaltijden. Erlend en ik vinden het eten heerlijk, Muze en Luit eten bijna alleen rijst. Aan het eten op de grond in de keuken zijn we al gewend. Waarom doen we dat in Nederland eigenlijk niet? Je hoeft alleen maar de grond met veel water te dweilen en alles is weer schoon en je hebt geen meubels nodig.
Zaterdag zie je allemaal meisjes met hun mooiste jurken aan en jongens met de vreemdste overhemden. Vooral Muze wordt door deze andere mode met veel felle kleuren en jurken met broek en sjaal aangestoken. We zijn naar Kanchipuram geweest met de riksja om wat boodschappen te doen en hebben een paar “readymades” gekocht. Je kunt kleding kopen in Westerse stijl die je natuurlijk bij ons niet kunt krijgen, maar daarom des te leuker. Muze en Luit zijn erg geslaagd met voor Muze een jurk met de zee en bootjes erop en een broek erbij (je ziet geen blote meisjes benen hier) en Luit een gek overhemd met oranje en veel kleuren en een lange broek met een print erop.
We hebben fruit en wat wortels gekocht om het groente tekort van de kinderen wat aan te vullen. Het zal langer duren dan 3 maanden om voor hun aan het pittige eten te wennen. En we hebben muggen lotion gekocht die heerlijk is om op te smeren. Klokslag 5 uur middags kijken alle Indiase kinderen toe hoe wij ons insmeren, de muggen prikken hen niet, maar ons wel. Erlend zei: “ We smeren hier geen zonnebrand maar muggenspul” en de directrice Sundra Lakshmi zei: “Het is gelukkig wat koeler geworden”, namelijk 30 graden en bewolkt met af en toe regen. Muze had het zelfs koud.
Ook zijn we in de Kailasantha tempel gaan kijken, oudste tempel van Kanchi. Onze sandalen hebben we bij de deur gezet en we bekeken alle verschillende goden van massief steen. De olifant god Ganesh en de god Shiva kunnen we al onderscheiden, (daar wilde de verkoper van goden beeldjes buiten de tempel ons graag mee helpen) maar verder moeten we ons er nog in verdiepen. De tempel was heel imposant om te zien.
Een riksja nemen is een heel avontuur. Je zit opgepropt op een klein bankje en kunt niet veel van de weg zien, maar wel heel veel horen en merken een soort kermisattractie: getoeter en gebrom en gehobbel. In Kanchipuram is het heel erg druk. Met heel veel verkeer: auto’s, riksja’s, brommers (met zelfs achterop een vrouw met op haar schoot een baby van een paar weken die lag te slapen) en natuurlijk de heilige koeien. Er stond een koe dwars over de weg en iedereen reed er kriskras omheen. Gelukkig brengt de Riksja je naar de juiste winkels toe, als de chauffeur je kan verstaan dan. Ik hoop dat ik wat ga wennen aan die chaos in de stad. We waren ontzettend blij dat we weer terug waren in ons oase van rust hier op de school.
